Summary
Mikroorganizmalara karşı konağın savunmasında önemli bir rol oynayan makrofajlar, aynı zamanda çeşitli ajanlarla aktivasyondan sonra anti-tümör sitotoksisite gösterirler. Bu çalışmada, insan tümör hedef hücresine karşı öldürücü aktivitenin gelişmesinde insan kan monositlerinin aktivasyonu için hangi sitokinlere gereksinim olduğu araştırılmıştır. LPS, IFNg, IL2 ve IL 15 ile periferal kan monositleri değişen zamanlar içinde ortak kültüre alınmıştır. Melanoma hücre soyuna karşı litik aktivite 18 saatlik 51Cr salınımı deneyi ile ölçülmüştür. Periferal kan monositleri LPS, IFNg veya onların kombinasyonları ile kültürden sonra, herhangi bir zaman aralığında litik aktivite göstermemiştir. Bununla beraber IL2 ve IL 15 ile aktivasyondan sonra yüksek ve tekrarlanabilir litik aktivite gözlenmiştir. NOS'un kompetitif inhibitörü L-NMA'in ilavesi, sitolitik aktivitenin gelişmesini engelleyememiştir .Eş zamanlı olarak yapılan kontrol çalışmalarında, IFNg'ya yanıt olarak oluşan NO üretimi L-NMA tarafından inhibe edilmiştir.
