Summary
1994-1997 yılları arasında Şişli Etfal Hastanesi Plastik Cerrahi Kliniği'nde kemoterapötik ajan ekstravazasyonu teşhisiyle 10 hastaya tedavi uygulandı. Hastalar yaş, tanı, ekstravazasyon alanı, etken ajan ve başvurma süreleri açısından değerlendirildi. Hastaların başvurma zamanları ve mevcut lokal muayene bulguları kriter alınarak tedavileri planlandı. En sık görülen etken ajan epirubisin; en sık görülen ekstravazasyon alanı önkol voleriydi. Hastaların 5'i akut, 5'i kronik dönemde başvurmuşlardı. Akut dönemde başvuran hastalara soğuk uygulama yapıldı, ekstremite atele alınarak eleve edildi ve 2 olguda "liposuction" ile ilaç uzaklaştırıldı. Kemoterapi rejimlerine ara verilmedi. Bu vakaların sadece 1 'inde doku defekti oluştu, hasta pansumanlarla takip edildi. Kronik dönemde başvuran hastaların hepsinde doku defekti mevcuttu. Erken dönemde geniş eksizyonu takiben; 5 hastadan 2'sine deri flebi, 3'üne kısmi kalınlıklı deri greftiyle onarım yapıldı. Yara iyileşmesinin ardından bütün hastalar fizik tedavi programına alındı. Operasyondan 15 gün sonra kemoterapiye tekrar başlandı. Kemoterapinin başlamasıyla, deri grefti ile onarım yapılan alanlarda yara iyileşmesinde 1 hastada kısmi, 1 hastada tama yakın bozulma gözlendi; flep ile onarım yapılan bölgelerdeyse yara iyileşmesinde bozulma gözlenmedi. Sonuç olarak; ekstravazasyon oluştuğu düşünülen hastaların, doku nekrozuna gidişi önlemek amacıyla, erken dönemde plastik cerrahi kliniklerince ve önerilen protokol çerçevesinde değerlendirilmesinin uygun olduğu kanısına vardık.
